Shadow, Günah ve Gnosis.

Assasins's Creed Odyssey oynuyorum bir süredir. Geçen hafta Yoko ve çocuklar müze gezisine gittiler, biraz rahatsız olduğum için evde kaldım ve oyuna verdim kendimi.

Bir görevde Sparta'lıların kiralık askeri olarak Atina kalesine gizlice sızıp askerlerini kesiyorum, hazinelerini çalıp, kaynaklarını sabote ediyorum.

Normalde bir askerin yanına sessizce yaklaştığınızda size F Öldür E Bayılt seçeneklerini veriyor, oyunlarda mümkün olduğunca öldürmemek prensibimdir -niye oynuyorum kardeşim o zaman bu tür oyunları- ama nedense bu defa önüme geleni kesiyorum. Neden? Neyse. Kalenin içinde bir çadırda uyuyan bir subay görüyorum, yanına sessizce yaklaşıyorum, bir an E'ye bassam mı uyuyor herif nasılsa derken artık alışkanlıkla F'ye basıyorum ve karakterim uyuyan atinalı subayı bir boğaz kesme animasyonuyla öldürüyor.

Pişman oluyorum ama artık çok geç, üstelik de subay bir kadın çıkıyor. İçten içe rahatsız oluyorum ve sonrasında diğer askerler için E bayıltma seçeneğiyle devam ediyorum. İçimden başka bir ses F'e bas F'e bas dese de. Evet öyle bir ses de var.

everything depends on how many individuals are conscious and as a result do not project their shadow onto others." http://a.co/12OGxQX 

Marie-Louise Von Franz'ın -Jung'un öğrencisi- yukarıda anlatmak istediği özetle her insanın bir gölgesi-karanlık tarafı- olduğu ve bilinçsizce bunu diğer insanlara yansıtıyor olduğu.  Küre filmini izleyenler hatırlar, Samuel L. Jackson habire Denizler Altında 20000 Fersah okuyordu ve kitapta birden ortalığı saran deniz analarından ödü kopmuştu, sonra gerçekten deniz anaları sarıverdi etraflarını, küre bir şekilde yansıtmıştı kafasındakileri.

Solaris.

Dün gece Fas'ta iki iskandinav dağcı kadının çadırı basıldı ve kafalarının kesilerek öldürülmeleri tüm dünyanın izlemesi için yayına verildi.
Ruhları şad olsun:
Lord is my eternal light, I shall need no more. He lets me lie down in green pastures, She guides my path through quiet waters. Though I walk through the valley of the shadow of death I shall fear no darkness. For Lord is with me, Her sword and His star, they comfort me.

Benzer bir kaç tüyler ürpertici eş zamanlılık deneyimim daha oldu, bu ilk değil. Sanırım demek istediğim...

Yeterli bilinçlilik seviyesine erişirsek, içimizdeki karanlığı dışarı yansıtmayız ve yeryüzü daha aydınlık bir "simülasyon" olur.

İbrahim Ötesi khal-El'e dair*

Kimsin sen.. Nesin?
Bak!
Güneş batıyor..
Ve ufkunda yıllandığını düşündüğün o kadeh, artık boş.
Eski tadı yok diyorlar, şarabın..
Ama yazmalı, evet, şimdi okumalı!
Bir ejderhanın kanadında, en dipsizinde üstelik,
Şimdi İbrahim olup, "hiç"e uçma zamanı...
*