birlikte ve kendi ekseninde
ve sonunda bize bu düşte katılarak
Sempozyumda yazıldığı gibi.
Geceler geçti, kar fırtınaları ve tutulmalar
zaman akarken dakikalar ve binyıllar boyu,
Nineve'den yola çıkan bir yük arabası
Nebraska'ya vardı.
Bir horoz ötüyordu dünyadan biraz uzakta
babalarımızın binlerce yaşamlarından birinde.
Yeryüzü bu ezgiyle dönüyordu
bizi beraberinde taşıyarak
ki bir an olsun dahi durmadı
öylesine sevgi dolu ve öylesine gerçek
Sempozyumun kara tahtasında uzun yıllar önce yazılmış
ağır aksak eski bir şarkıymışcasına.
La tierra giró para acercarnos
ve sonunda bize bu düşte katılarak
Sempozyumda yazıldığı gibi.
Geceler geçti, kar fırtınaları ve tutulmalar
zaman akarken dakikalar ve binyıllar boyu,
Nineve'den yola çıkan bir yük arabası
Nebraska'ya vardı.
Bir horoz ötüyordu dünyadan biraz uzakta
babalarımızın binlerce yaşamlarından birinde.
Yeryüzü bu ezgiyle dönüyordu
bizi beraberinde taşıyarak
ki bir an olsun dahi durmadı
öylesine sevgi dolu ve öylesine gerçek
Sempozyumun kara tahtasında uzun yıllar önce yazılmış
ağır aksak eski bir şarkıymışcasına.
La tierra giró para acercarnos
Eugenio Montejo
La tierra giró para acercarnos,
giró sobre sí misma y en nosotros,
hasta juntarnos por fin en este sueño,
como fue escrito en el Simposio.
Pasaron noches, nieves y solsticios;
pasó el tiempo en minutos y milenios.
Una carreta que iba para Nínive
llegó a Nebraska.
Un gallo cantó lejos del mundo,
en la previda a menos mil de nuestros padres.
La tierra giró musicalmente
llevándonos a bordo;
no cesó de girar un solo instante,
como si tanto amor, tanto milagro
sólo fuera un adagio hace mucho ya escrito
entre las partituras del Simposio.
giró sobre sí misma y en nosotros,
hasta juntarnos por fin en este sueño,
como fue escrito en el Simposio.
Pasaron noches, nieves y solsticios;
pasó el tiempo en minutos y milenios.
Una carreta que iba para Nínive
llegó a Nebraska.
Un gallo cantó lejos del mundo,
en la previda a menos mil de nuestros padres.
La tierra giró musicalmente
llevándonos a bordo;
no cesó de girar un solo instante,
como si tanto amor, tanto milagro
sólo fuera un adagio hace mucho ya escrito
entre las partituras del Simposio.
The Earth Turned to Bring Us Closer
The earth turned to bring us closer,
it spun on itself and within us,
and finally joined us together in this dream
as written in the Symposium.
Nights passed by, snowfalls and solstices;
time passed in minutes and millennia.
An ox cart that was on its way to Nineveh
arrived in Nebraska.
A rooster was singing some distance from the world,
in one of the thousand pre-lives of our fathers.
The earth was spinning with its music
carrying us on board;
it didn’t stop turning a single moment
as if so much love, so much that’s miraculous
was only an adagio written long ago
in the Symposium’s score.
translated by Peter Boyle
